It's a hell of a fire |&Aysen



 
IndexLaatste afbeeldingenZoekenRegistrerenInloggen
naam

Deel
 

 It's a hell of a fire |&Aysen

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Ga naar beneden 
Damien LaCroix
Damien LaCroix
Templar
Templar




Aantal berichten : 36

Registratiedatum : 16-11-14

Abstergo Dossier
Age: 30
Love:
Uitrusting:

It's a hell of a fire |&Aysen Empty
BerichtOnderwerp: It's a hell of a fire |&Aysen   It's a hell of a fire |&Aysen Emptyza nov 22, 2014 1:58 pm

Met grote passen begaf de man zich door de armere straten van Parijs. De meeste huizen waren wel ergens vernield of waren gewoon volledig weg. Het was ergens erg om te zien maar het was zijn probleem niet. Niet op dat moment. Damien had een afspraak gehad met een informant. De man zou belangrijke informatie kunnen hebben en Damien zou bij de persoon langs moeten gaan. Ze hadden afgesproken in het arme district omdat...er was niet echt een rede voor. Ze hadden gewoon daar afgesproken omdat het een goede plaats leek. Nog steeds kon er heel wat verkeerd gaan maar het kon overal verkeerd gaan. Ze zouden gewoon het risico nemen. Terwijl dat de Templar door de straten heen wandelde opzoek naar het juiste huis viel hij vrij hard op. Enkel en alleen al door zijn kleding die te chique was voor de plaats waar hij zich begaf. Hij was dan ook erg waakzaam omdat hij niet meteen wou worden bestolen, als het toch gebeurde zou het zeker niet de beste dag worden van die persoon. Daarbij had hij op zijn wapens na niet veel op zak. Meer had hij die dan ook niet nodig. Het was niet dat hij van plan was om van alles te kopen.

Eenmaal bij het juiste huis bleef hij stil staan. Hij keek even op naar het hoge appartementsgebouw maar een verwarde frons kwam op zijn gezicht zodra dat hij rook uit het gebouw zag komen, en niet veel later ook de eerste vlammen. De verbazing verdween meteen van zijn gezicht en hij schopte de deur zonder problemen open en rende het huis binnen. Als de informant al binnen was en hij wist niet van het vuur kon het verkeerd aflopen met hem. Damien renden haast de trappen op naar boven terwijl dat de vlammen zich steeds sneller aan het verspreiden was. De persoon die dat hij nodig had vond hij al vrij snel en hij knielde bij de man neer. 'Verdomme.' mompelde hij zacht terwijl dat hij enkele keren met zijn hand tegen de kaak van de man tikte. Hij was buitenbewustzijn en een lange diepe snee was te zien op de man zijn torso. 'Oi, mate!' riep hij maar het was te laat. De man ademde al niet meer. Hij was te laat geweest. Een ontploffing liet de man echter meteen opschrikken en snel stond hij recht. Puur uit instict begaf hij zich al naar een raam. Zijn arm hield hij tegen zijn mond om zichzelf te beschermen tegen de rook. Op verschillende plaatsen in het huis waren zaken aan het ontploffen. Wat het was wist Damien niet maar hij wou het zelfs niet weten. De weg naar de trap was al geen uitweg meer want die was stuk en vlammen waren overal te zien. Een ontploffing dichter bij de man in de buurt zorgde ervoor dat hij snel zijn beslissing nam. Hij rende naar het raam toe en zonder te twijfelen sprong hij eruit. Het gebouw was niet heel hoog, dus de val moest hij wel overleven. Echter had hij zelfs daarmee nog geluk.
Damien kwam eerst terecht op het doek dat het dak moest voorstellen van een klein marktkraampje. Ook dat ding was niet in de beste staat en zakte meteen ineen door het gewicht van de man. HEt een hardere klap dan verwacht kwam hij zo neer op de grond. Onder hem moesten ook enkele kisten zijn gebroken toen het kraampje instorten en hij erop kwam. Een pijnlijke uitdrukking was dan ook even op zijn gezicht te zien maar hij probeerde het voor toen te negeren. Zo snel hij kon probeerde hij weer recht te staan en weg te gaan van het gebouw. Dat was echter niet zonder eerst te struikelen over een deel van het kraampje. Het was een geluk dat hij zijn evenwicht wist te bewaren. Ver was hij nog niet van het gebouw weg of heel de bovenverdieping ontploften en het huis werd overgenomen door vlammen.
Damien kon niet anders dan in stilten toekijken. Hij hield één hand op zijn schouder die hij bezeert had en hij kon een dunne straal bloed langs zijn gezicht voelen glijden. 'Bloody Hell, dit is dus waarom ik mij hier nooit begeef.' mompelde hij tegen zichzelf, enkel om nadien vanuit zijn ooghoeken iemand te kunnen zien staan. Iemand die niet zoals de rest weg was gelopen want de straat was leeg op Damien en de onbekende na. Dat kwam omdat mensen gewoon geen fan waren van brandende gebouwen.

Terug naar boven Ga naar beneden
Aysen Shahbaz
Aysen Shahbaz
Assassin
Assassin




Aantal berichten : 74

Registratiedatum : 20-11-14

Abstergo Dossier
Age: 27
Love: Hell no
Uitrusting:

It's a hell of a fire |&Aysen Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's a hell of a fire |&Aysen   It's a hell of a fire |&Aysen Emptyza nov 22, 2014 3:10 pm

Vanaf een van de daken tegenover het brandende huis zat Aysen rustig te kijken hoe het er binnen brandde. De man er binnen die hij net vermoord had zou nu waarschijnlijk al flink branden. Het was een informant van een van de master templars. Hij had gelachen om het feit hoe makkelijk de man de informatie aan hem had doorgespeeld. Ondanks het credo van de templars had hij de man toch vermoord, omdat deze verantwoordelijk was voor enkele gruwewlijk moorden. Hij was een van de meest meedogenloze assassins, en dat had hem enkele keren al flink in de problemen gebracht. Hij zou nooit onschuldige mensen vermoorden, maar kreeg hij de kans iemand ergens schuldig van te bevinden dan was het voor de persoon in kwestie einde verhaal. Dit was het geval bij de informant, en deze had hij dus naar het hiernamaals geholpen. De brand in het huis was echter niet de bedoeling, dit was onnodig en levensgevaarlijk, maar toen hij een waarschuwingsschot loste was de kogel beland in een vat met kruid. Deze was tot ontploffing gekomen en de rest is geschiedenis.

Toen Aysen wist wie er zou komen was hij het huis uit gevlucht en had positie genomen op een van de daken tegenover het huis. Al snel zag hij de templar lopen. Hij grinnikte toen hij hem zag, die zou wel even schrikken. Enkele minuten later zag hij de man - Damien genaamd - uit het raam springen, en wat er na volgde was een waar stukje vermaak, en Aysen bekeek het spektakel met een grote glimlach op zijn gezicht. Moest dit nou een master templar voorstellen? Natuurlijk wist Aysen dat de templars hersenloze waren die brute kracht boven een rustige en subtiele aanpak kozen, maar dit was wel een hoogtepunt.
De kruisboog die Aysen tot dan toe schietklaar in zijn handen had gehad, - voor het geval een burger de templar zou waarschuwen - hing hij weer aan zijn rug, het was zijn favoriete wapen, hij was een van de weinigen die het nog gebruikte, de meeste mensen maakte gebruik van vuurwapens, deze had hij ook, voor het geval dat, maar hij vond dat ze teveel lawaai maakte. Toen zijn boog weer op zijn rug hing zocht hij een tactische weg naar beneden, om onzin die hij zojuist had kunnen aanschouwen te voorkomen. Eenmaal op de grond zette hij enkele stappen in de richting van het brandende huis, hij stond schuin achter Damien nu, net in zijn gezichtsveld, wist Aysen. Hij keek naar het huis en zag dat inmiddels ook het huis er naast vlam vatte. Binnen een half uur zou op dit tempo het hele blok in brand staan, maar daar was weinig aan te doen.

Rustig deed hij nog een stap naar voren en hij keek met een vuile glimlach naar Damien. 'De informant vertelde me dat een Damien hier naar toe zou komen, volgens hem een master templar, ik neem aan dat jij zijn leerling bent?' Zei hij kalm. Hij zag echter aan de kleding van de man dat hij de master wel moest zijn, hij was te luxe gekleed voor een leerling. Aysen keek even om zich heen en zag dat er langzaam een groep burgers zich begon te verzamelen, hoe kon het ook anders, een assassin en templar die op straat naast elkaar staan. Hij grinnikte, zij verwachtte waarschijnlijk een groot gevecht, maar Aysen was vandaag niet op komen dagen om te doden, slechts om te voorkomen dat bepaalde informatie in de handen zou komen van verkeerde mensen.
Hij richtte zich weer op Damien. 'So tell me, rookie, waar is je meester?' zei hij met een spottende ondertoon in zijn stem. Misschien was het geen subtiele aanpak om de templar eerst woedend te maken, maar mocht hij hem aan willen vallen had Aysen zijn favoriete wapen al in de aanslag om in één beweging het leven van de templar te nemen. Dus als Damien de draaiende beweging zou maken om hem aan te vallen was het afgelopen voordat hij goed en wel omgedraaid was. Aysen grinnikte zacht, de opleiding bij de Levantijnse Broederschap was af en toe dus toch handig.


Terug naar boven Ga naar beneden
Damien LaCroix
Damien LaCroix
Templar
Templar




Aantal berichten : 36

Registratiedatum : 16-11-14

Abstergo Dossier
Age: 30
Love:
Uitrusting:

It's a hell of a fire |&Aysen Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's a hell of a fire |&Aysen   It's a hell of a fire |&Aysen Emptyza nov 22, 2014 3:34 pm


Sommige mensen waagde zich alweer wat dichterbij, waarschijnlijk om het spektakel te komen bekijken. Natuurlijk gebeurden dat, het kon ook nooit eens rustig gebeuren. De Assassin die hem had aangesproken bleef hij maar droog aankijken. Hij had geen zin om op straat een heel gevecht te beginnen, zeker niet met al de mensen om hem heen. Dat zou op dat moment gewoon niet van pas komen want hij wist wat voor rellen de burgers konden veroorzaken. 'Heb jij even ongelijk, ik vrees dat ik die Damien ben.' antwoordde hij op dezelfde droge toon als zijn blik. De Assassin voor hem wist goed genoeg dat hij de Master was die hierheen was gekomen. Zijn blik gleed ondertussen over alle burgers die ondertussen zich verzameld hadden om hen heen. Hij zou de Assassin voor hem een snelle dood kunnen gunnen. Gewoon zijn Hidden Blade door zijn hart steken en het was gedaan. Welke Assassin zou er ook verwachten dat een Templar rond liep met een Hidden Blade. Die zouden het niet moeten hebben dus dan verwacht je het ook niet. De vraag die hem gesteld werd negeerde hij volkomen. 'Ik neem aan dat het jou werk is?' vroeg hij en hij gebaarde met zijn hand naar het brandende huis. Het vuur was zich ondertussen nog steeds aan het verspreiden. 'Je volgt je Creed wel goed, ik wil niet weten hoeveel onschuldige mensen gaan sterven door dat vuur.' zei Damien kalmpjes. Zijn hand verwijderde hij uiteindelijk van zijn schouder. Het deed nog steeds zeer, maar je mocht je zwakten nooit laten zien aan de vijand. 'Maar ja, ik weet zelf hoe moeilijk het is om de Creed volledig na te leven.' zelf had hij namelijk de Creed ook niet gevolgd, anders zou hij toen niet staan waar hij stond.
Traag draaide hij zich om naar de andere persoon. Hij probeerde zeker niet als een bedreiging over te komen want hij had geen zin om een mens in zijn lichaam te krijgen. Als de Assassin toch zou willen aanvallen zou hij echter wel snel kunnen bewegen. Hij had dezelfde training gekregen als alle Assassins, dus hij wist hun vuile truckjes en hij wist hoe snel dat ze waren. Als hij helemaal zou zijn omgedraaid zonder argewaan op te wekken bij de anderen zou hij snel te werk kunnen gaan. Hij zou zijn eigen Hidden Blade door de persoon heen jagen, maar voor dat moment liet hij zijn hand nog gewoon rusten op zijn zwaard.

Terug naar boven Ga naar beneden
Aysen Shahbaz
Aysen Shahbaz
Assassin
Assassin




Aantal berichten : 74

Registratiedatum : 20-11-14

Abstergo Dossier
Age: 27
Love: Hell no
Uitrusting:

It's a hell of a fire |&Aysen Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's a hell of a fire |&Aysen   It's a hell of a fire |&Aysen Emptyza nov 22, 2014 6:11 pm

Damien draaide zich langzaam om en vertelde hem dat hij wél zelf Damien was. Natuurlijk wist Aysen dit al, maar het spelletje was even leuk. Aysen liet snel een blik door de menigte heen gaan, templars kwamen maar zelden alleen, en hij wilde niet voor een onverwachte verrasing komen te staan. En inderdaad, door de menigte zag hij iemand zich snel proberen naar voren te wurmen. Assassins zouden het nooit op deze manier aanpakken, menig templar ook niet, dus het zou ook nog iemand anders kunnen zijn. Aysen wachtte rustig af tot de man door de mensenmassa heen gekomen was. Zijn gevoel klopte en hij zag een templar, of iets wat er op moest lijken, mogelijk was het een burger die zich er graag bij aan wilde sluiten want zijn uitrusting sloeg nergens op. Met iets wat leek op een uit de kluiten gewassen keukenmes wilde de man Aysen aanvallen. Aysen trok snel zijn zwaard. Pareerde de poging tot aanval, opende met zijn andere arm zijn phantom blade, schoot er een dwars door het hart van de man. Deze viel dood neer, waarna Aysen weer naar Damien keek.
'Inderdaad, dat is mijn werk. En het gaat je geen donder aan of ik mijn creed wel of niet volg, en onschuldige mensen zullen optijd het gebouw kunnen ontsnappen, de mensenmassa trekt ze vanzelf uit hun huizen.' zei hij kalm terwijl hij het vuur bekeek.

De opmerking die hij maakte over het niet volgen van de creed verbaasde hem niet. Deze templar had ooit blijkbaar zelf bij de assassins gezeten. Hij grinnikte, dat was precies de reden dat de Levantijnse Broederschap hem hierheen had gestuurd, omdat de assassins van alle kanten werden verlaten. Revolutie doet wat met mensen, en dan moet je partij kiezen. Velen kozen dus het pad van de moordenaars. 'De creed is slechts een richtlijn. Het gaat om de boodschap.' Zei hij kalm. Aysen had meer dan eens de creed overtreden, hij had er wel van geleerd, maar af en toe hield hij zich er nog niet aan. Assassins doodde niet als het niet nodig was, wat hij zojuist bij de informant had gedaan zouden ze niet tof vinden. Over het brandende huis niet gesproken. Aysen keek naar Damien. 'De informatie die de informant voor je had, wat was je er mee van plan?' eigenlijk wist hij het antwoord al, maar hij wilde het bevestigt hebben.
In Syrië was het ongebruikelijk om met de vijand te praten, de informatie kreeg je via een informant zoals deze, of puur door zelf research te doen. De aanpak die hij hier nam was levensgevaarlijk, hij twijfelde niet aan de kwaliteiten van Damian, hij was niet bang of onzeker, maar hij had geen zin om op dag 3 in Parijs zwaar gewond te raken.

[inspiloos T_T]
 
Terug naar boven Ga naar beneden
Damien LaCroix
Damien LaCroix
Templar
Templar




Aantal berichten : 36

Registratiedatum : 16-11-14

Abstergo Dossier
Age: 30
Love:
Uitrusting:

It's a hell of a fire |&Aysen Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's a hell of a fire |&Aysen   It's a hell of a fire |&Aysen Emptyza nov 22, 2014 7:11 pm

Iemand die tussen de burgers stond leek het geweldige idee te hebben om en Assassin aan te vallen. Hij kwam er aanlopen met zijn keukenmes en het enige dat Damien deed was een stap naar achter zetten. De man moest toch zeker niet gedacht hebben dat hij kon winnen? Al zag het er wel zo uit, maar sneller dan het begon was het ook weer afgelopen. De persoon werd door de Assassin vermoord. Meteen keek Damien opzij naar de mensenmassa. Verschillende scheldwoorden werden geroepen en even had de man gedacht dat de andere mensen ook zouden aanvallen. Gelukkig was dat niet het geval geweest, de meeste leken door te hebben dat het niet veilig was. 'Gefeliciteerd, je had bijna je eerste rel veroorzaakt.' sprak Damien op een emotieloze toon.
De kerel was ervan overtuigd dat iedereen het gebouw tijdig zou kunnen verlaten, en even haalde Damien zijn schouders op. Zijn blik ruste op de vuurzee die was ontstaan en nog een ontploffing was te horen, enkel die keer was die aan de achterkant van het gebouw. 'Maak jij je altijd van die leugens wijs? Dat moet vast wel, enkel zo kan jij jezelf wijsmaken dat je het goede doet, is het niet?' op ieder ander moment had hij misschien een hand op de man zijn schouder gelegd, maar dat leek hem niet het goede idee op te doen. De Assassin zou het misschien als een bedreiging kunnen zien en misschien dat er dan wel bloedvergiet zou zijn. Eigenlijk moest het er ook zijn. Hij was een Assassin en ze waren rustig wat aan het praten. Nee, wanneer Damien daar klaar was lag de Assassin levenloos op de grond.
'De Creed zelf is een richtlijn, daar geld inderdaad de boodschap, maar ooit van regels gehoord? Die zijn er om nageleefd te worden, daarom dat het regels zijn.' Damien zelf had de Creed en zijn regels serieus genomen, en hij had altijd verwacht dat anderen het ook deden. Toen hij was overgestapt en zich bij de Templars had gevoegd had hij ook verwacht dat iedere Templar dat zou doen, vandaar dat hij op sommige momenten zeker kon worden bezien als streng. Een grijns sierde zijn lippen wanneer dat de man vroeg wat hij met de informatie wou doen. 'Voor jou een vraag voor mij een weet.' antwoordde hij simpel. De Assassin moest zelf toch ook weten dat hij het niet ging prijsgeven. Zelfs als de Assassin dacht het te weten kon het goed zijn dat Damien er iets totaal anders mee van plan was.
Zijn blik gleed weer even naar de dode kerel en vervolgens naar de mensen massa. De massa klonk zeker niet tevreden, of wat er nog van over schoot. Sommige waren gevlucht zodra de moord was gepleegd.  'Maar om het eens te hebben over de belangrijke zaken,' begon Damien die zijn zwaard erbij nam. ', aangezien het onze vriend niet gelukt was om je te doden ziet het ernaar uit dat ik het genoegen heb om een einden te maken aan je leventje.' het zwaard in zijn hand nam hij stevig vast. Zijn vrije hand liet hij ook vrij, zodat hij zijn Hidden Blade zou kunnen gebruiken of snel een pistool zou kunnen trekken. Het was altijd een gewoonten van hem geweest om ook een tweede wapen te kunnen grijpen, al gebeurde het wel eens dat hij twee zwaarden gebruikten.

Terug naar boven Ga naar beneden
Aysen Shahbaz
Aysen Shahbaz
Assassin
Assassin




Aantal berichten : 74

Registratiedatum : 20-11-14

Abstergo Dossier
Age: 27
Love: Hell no
Uitrusting:

It's a hell of a fire |&Aysen Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's a hell of a fire |&Aysen   It's a hell of a fire |&Aysen Emptyza nov 22, 2014 8:05 pm

Aysen grinnikte toen Damien begon over een opstootje veroorzaken, alsof hem dat uitmaakte, het was wat de templars deden. Waar relletjes waren, waren templars. Hij besloot er niet op te reageren, hij werd aangevallen en verdedigde zichzelf. Over het feit dat misschien inderdaad niet iedereen het gebouw uit zou kunnen komen had Damien echter wel gelijk, maar dit zei hij niet om zichzelf wijs te maken dat hij het goede deed. Hij deed alles met een reden en soms vielen daar onbedoelde doden en/of gewonden bij. Dat was zeker geen onderdeel van de creed, maar hij deed het ook nooit expres. Hij was meedogenloos en het vermoorde iedereen op zijn pad, maar hij zou nooit onschuldigen vermoorden. Toen het branden begon had hij ook getwijfeld of hij de mensen niet had moeten waarschuwen, maar besefte zich dat hij daar nooit tijd voor had gehad. Ondanks alles had hij veel mensen wel uit hun huizen zien komen omdat ze wilden weten wat er gebeurde.
Dat Damien niet prijs zou geven wat hij met de informatie wilde had hij eigenlijk al verwacht, maar niet geschoten is altijd mis, dacht hij. Hij keek naar Damien die zijn hand had laten zakken naar zijn zwaard. Aysen wilde meteen ingrijpen maar de templar begon te spreken. Een einde maken aan zijn leven. Hoe kon het ook anders dan dat? Hij grinnikte en het zwaard van Damien was inmiddels tevoorschijn gekomen. Rustig keek Aysen over zijn schouder, naar de massa, en vanaf daar naar het dak, daar zat een van zijn leerlingen die hij meegenomen had vanuit Syrië. Een hele jonge jongen, hij zou hem niet bij dit gevecht betrekken, mocht het inderdaad zo ver komen, maar hij knikte naar hem. Mocht Aysen dit niet overleven zou de jongen het af moeten maken.
Aysen keek naar Damien, maar greep nog geen wapen. Het liefst zou hij de man nu vermoorden, hij wist dat hij in het voordeel was, de val had Damien zijn schouder al geblesseerd, elk klein voordeel was er een. Aysen keek naar de wapens van de man en zag een pistool hangen, in een vlotte beweging zou hij hem hebben en een kogel door Aysen heen kunnen jagen. Hetzelfde gold echter andersom. In een fractie bedacht Aysen een plan, het zou erop zijn of eronder nu, als het mislukte was hij de klos. Hij keek even om zich heen en deed het toen toch, hij trok zijn zwaard met zijn rechter hand, terwijl hij met links een phantom blade schoot richting de hand waarmee Damien zijn zwaard vast had. Bulls eye, in de hand. Hij zou nu toe kunnen slaan maar hield zich nog in. 'Bad idea, son.' sprak hij zonder enige paniek in zijn stem. Hij stond nu 1-0 voor, het enige wat Damien nu snel kon doen was zijn pistool pakken, waarop Aysen zijn kruisboog pakte, normaal waren pijlen van dit wapen niet moeilijk om te ontwijken, maar van deze afstand zou het Damien nooit lukken. Hij richtte het wapen op Damien. Zijn tegenstander moest een assassin opleiding gehad hebben, dus kon het zijn dat hij wist wat hij nu moest doen, maar slechts enkelen hadden les gekregen van de beste masters.
Hier stonden ze dan, de massa om hen heen luid aan het schreeuwen, enkelen begonnen te vechten, er waren duidelijke verschillen, enkelen stonden aan zijn kant, anderen wilden dat Damien het gevecht zou winnen. Aysen had het liefst dat er geen gevecht plaats vond, normaal was hij uit op een gevecht, en het liefst zou hij Damien nu vermoorden, hij had de kans ook, maar greep deze niet. Hij was te kort in Parijs om al in de problemen te komen. Als hij Damien zou vermoorden werd er meteen een prijs op zijn hoofd gezet door de templars, en daar had hij heel weinig zin in. Hij had zijn contact in de stad nog nieteens gesproken. 'vivir o morir, amigo' sprak hij in het Spaans. Leef of sterf, de zin die hij op zijn missie in Spanje vaak uitgesproken had, maar toen was het telkens een retorische vraag. Als Damien nu een onverwachte beweging zou maken was het afgelopen. Het leven van Damien lag in zijn eigen handen. Dit was een kans die Aysen niet vel mensen gunde.
Terug naar boven Ga naar beneden
Damien LaCroix
Damien LaCroix
Templar
Templar




Aantal berichten : 36

Registratiedatum : 16-11-14

Abstergo Dossier
Age: 30
Love:
Uitrusting:

It's a hell of a fire |&Aysen Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's a hell of a fire |&Aysen   It's a hell of a fire |&Aysen Emptyza nov 22, 2014 9:00 pm

Templars waren meestal overal wel te vinden, en waarschijnlijk hadden ze ook wel door dat er iets niet juist was. De reden dat ze er nog niet waren was echter duidelijk; het volk. Ze waren met vrij veel en makkelijk was het niet om er altijd tussen te dringen. Ze waren zelf uit op sensatie en ze lieten iemand die duwde om naar voor te geraken niet snel door. Wat was het toch simpel om je gewoon langs de daken te kunnen voorbewegen. Het maakte je leven zoveel makkelijker. De meeste Templars konden het jammer genoeg niet, en als Damien geen opleiding had gehad bij de Assassins dan had hij het waarschijnlijk ook nooit gekunnen.
Hij moest echter zijn concentratie erbij houden, en daarom negeerde hij ook gewoon ieder woord dat er tegen hem gezegd werd. Zijn zwaard was dan wel uit zijn hand maar hij was niet bij de pijn blijven stil staan. Zodra dat het mes zijn hand had geraakt had hij inderdaad het wapen laten vallen, maar hij was snel weer in actie geschoten. Ze hadden hem altijd geleerd dat je tijdens het gevecht niet mocht letten op de pijn. Je mocht ook niet denken aan de wonden die werd aangebracht. Eerst het gevecht, eerst terug in veiligheid weten te geraken, en dan kwam de rest. Dat was ook precies wat dat Damien op dat moment deed. Het zwaard had de grond nog maar net geraakt of de man nam zijn beide pistolen vast en trok die uit hun holsters. Hij had altijd met de hand waarom niet werd geschoten zijn andere zwaard kunnen nemen maar vechten met die arm zou toen niet zijn gelukt. Te grote bewegingen kon hij er namelijk niet mee maken, daarom was zijn keuze gegaan naar de pistolen.
Ook toen wachten hij niet te lang om de andere niet teveel tijd te geven om na te kunnen denken. Haast meteen nadat hij de pistolen had schoot hij de kogels af. Eén van de pistolen was gericht op de kruisboog en de andere op de man zijn torso. Als hij die dag zou sterven dan moest het wel karma zijn voor alles wat hij al gedaan had. Sebastian die hij gedood had, de dood van zijn ouders waar hij verantwoordelijk was en het verraden van de broederschap. Hoe dan ook, hij wou zijn leven gerust op het spel zetten voor de persoon voor hem. De Templars zouden hem dan ook alleen maar meer gaan vertrouwen, want er waren er genoeg die hem niet vertrouwde. Ze dachten dat hij nog steeds loyaal was aan de Assassins, en Damien kon het hen niet kwalijk nemen. Hij zou vast hetzelfde hebben gedacht.

Terug naar boven Ga naar beneden
Aysen Shahbaz
Aysen Shahbaz
Assassin
Assassin




Aantal berichten : 74

Registratiedatum : 20-11-14

Abstergo Dossier
Age: 27
Love: Hell no
Uitrusting:

It's a hell of a fire |&Aysen Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's a hell of a fire |&Aysen   It's a hell of a fire |&Aysen Emptyza nov 22, 2014 10:50 pm

Tijd om te kijken of er andere templars onderweg waren was er niet voor Aysen, behalve omdat hij geleerd had nooit je ogen van je vijand af te halen had Damien inmiddels zijn wapen tevoorschijn getoverd, omdat dit een logische volgende zet was voor hem had Aysen zich er ook al op voorbereid. Wat vele assassins niet hadden had hij wel, een klein vestje onder zijn outfit, het hield kogels niet tegen maar het ving een hoop snelheid op. Het eerste schot wat gelost werd verraste hem echter, omdat zijn boog uit zijn handen viel. Voor Aysen goed en wel kon reageren was een volgende kogel al een weg aan het banen naar zijn borst, het doorboorde het vestje en maakte een gat in zijn vel, en daarna in zijn ribbenkast. Daar stopte de kogel echter, maar Aysen voelde een helse pijn. Hij liet niets merken, pijn was maar een emotie, en emoties kan je uitschakelen. Hij verzwakte niet en nam zijn pistool in zijn hand, een met een extra lange loop, niet zodat zijn kogels extra afstand af konden leggen, maar om grotere kogels te gebruiken.
Aysen had helemaal geen zin om zijn pistool te gebruiken, hij hield er niet van om op deze manier te winnen. Hij besloot dan ook om snel 2 kogels te vuren op de wapens van Damien. Als hij vandaag zou sterven zou hij sterven al een man, of - zoals altijd - winnen als een man. Na de botsing van de kogels tegen de wapens van Damien was het onmogelijk dat hij ze onder controle zou kunnen houden, een van de 2 kon de templar echter wel in zijn handen houden, waarna Aysen er nog een schot op loste. Het feit dat Damien zijn zwaard niet op had gepakt verbaasde hem, misschien was het door de val, hij had Damien zijn schouder zien vasthouden.
Aysen twijfelde even, maar besloot zijn wapen te laten vallen, ergens had hij respect voor Damien, je bij de templars aansluiten als ex-assassin. Maar er was geen tijd voor meededogen. Hij keek Damien recht in zijn ogen aan en gaf een flinke trap tegen zijn rechter been, die onder hem weg schoot en zijn linker been mee nam. Damien lag op de grond en Aysen deed een stap achteruit, zijn zwaard in de aanslag. 'Je hebt een verkeerde keus gemaakt, Damien. Je hebt geen wapens meer, alleen je phantom blades. Die heb ik gezien toen je je zwaard liet vallen.' Zei hij kalm, terwijl vanuit het publiek nog iemand een wanhopig poging deed hem aan te vallen. Het enige wat hij echter deed was zijn linkerarm opzij bewegen en nog een phantom blade afschieten en slachtoffer 2 viel dood of zwaar gewond op de grond. Aysen keek naar Damien, hij kon de genade klap uitdelen en elke andere keer had hij dat gedaan, maar iets hield hem nu tegen. 'Ik geef je nog een laatste kans, haal iets uit en je bent er geweest.' Zei hij, terwijl hij zijn zwaard weg deed en de phantom blade op Damien richtte. Het was nu echt aan hem, als het aan Aysen lag kon de jongen blijven leven en scheidde hier hun wegen. Wat het was wat hij met Damien had wist hij niet, normaal sneed hij iedereen de keel door, het bewijs lag naast hen.
Terug naar boven Ga naar beneden
Gesponsorde inhoud




It's a hell of a fire |&Aysen Empty
BerichtOnderwerp: Re: It's a hell of a fire |&Aysen   It's a hell of a fire |&Aysen Empty

Terug naar boven Ga naar beneden
 

It's a hell of a fire |&Aysen

Vorige onderwerp Volgende onderwerp Terug naar boven 
Pagina 1 van 1

 Soortgelijke onderwerpen

-
» Aysen Shahbaz
» Till it goes bad [Aysen]

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
 :: Paris, France :: Streets of Paris :: Poor District-